Przysposobienie dziecka dotyczy osób, które nie ukończyły jeszcze 18. roku życia. Przebieg całej procedury jest ściśle określony przez polskie prawo. Wiąże się z tym nabycie nie tylko pewnych praw, lecz także obowiązków. Na czym polega przysposobienie dziecka?
Przysposobienie jest procesem długotrwałym. Może trwać nawet do 2 lat. Dzieje się tak, ponieważ od momentu złożenia wniosku do wydania pozytywnej decyzji przez sąd konieczne jest dopełnienie wielu różnych formalności. Warunkiem decydującym jest także status prawny dziecka. Zdarza się, że jego biologiczni rodzice nie są pozbawieni władzy rodzicielskiej. Wówczas muszą wyrazić zgodę na przysposobienie, co nie zawsze jest łatwe do osiągnięcia.
Co to znaczy przysposobienie dziecka?
Przysposobienie jest formalnym uznaniem za własne dziecko osoby obcej z punktu widzenia biologicznego. Nie może ono mieć ukończonych 18 lat ani być w związku małżeńskim. Określona jest także dolna granica wiekowa. Przysposobić wolno dziecko, które ma więcej niż 6 tygodni.
Wiele osób zastanawia się, jaka jest różnica między przysposobieniem a adopcją dziecka. Są to pojęcia tożsame i można ich używać zamiennie.
Kto może przysposobić dziecko?
Aby przysposobić dziecko, należy spełnić ściśle określone warunki. Adopcja przysługuje:
- heteroseksualnym małżeństwom;
- osobom samotnym.
Ten, kto chce przysposobić dziecko, powinien mieć ukończone 18 lat, a także posiadać pełnię praw. Nie może mieć ograniczonej władzy rodzicielskiej wobec innej osoby małoletniej. Ponadto musi mieć stały dochód, odpowiednie warunki mieszkaniowe oraz stan zdrowia pozwalający na opiekę nad dzieckiem.
Zanim sąd wyda decyzję o przysposobieniu dziecka, osoby, które się o to starają, są dokładnie weryfikowane. Często to właśnie ten etap powoduje wydłużenie całej procedury. Kandydaci są również zobowiązani do udziału w spotkaniach z psychologiem oraz szkoleniu – najczęściej przeprowadza je ośrodek adopcyjny, w którym przebywa dziecko.
Przysposobienie dziecka a nazwisko
Przysposobione dziecko może przyjąć nazwisko osób, które uznały je za swoje. Możliwe jest także pozostawienie nazwiska przysposobionego i zestawienie go z nazwiskiem przysposabiających. Odbywa się to poprzez złożenie stosownego wniosku. Decyzją sądu może zostać zmienione również imię dziecka (potrzebna jest na to zgoda samego dziecka, jeżeli ma więcej niż 13 lat).
Przysposobienie dziecka a ubezpieczenie na życie, dziedziczenie i alimenty
Przysposobione dziecko może zostać osobą uposażoną, której należy się świadczenie w razie śmierci opiekuna, pochodzące z polisy ubezpieczeniowej. Zawierający umowę na ubezpieczenie na życie może wskazać, kto ma prawo do wypłaty, a także ustalić jej wysokość. Z przysposobieniem wiąże się również prawo do dziedziczenia oraz alimentów.
www.nn.pl/blog/posts/2021/ubezpieczenie-inwestycyjne-co-to-jest.html
Jak wyglądają procedury związane z przysposobieniem dziecka?
Osoby zainteresowane przysposobieniem dziecka powinny najpierw udać się do wybranego ośrodka adopcyjnego. Są one informowane o tym, jakie warunki muszą zostać spełnione oraz z czym wiąże się adopcja. Ważne jest, aby przysposabiający zdawali sobie sprawę ze wszystkich aspektów oraz przebiegu i czasu trwania procedury. Jeżeli o przysposobienie stara się małżeństwo, zgodę musi wyrazić oboje małżonków.
Przysposobienie dziecka wymaga:
- złożenia wniosku o przysposobienie go wraz z podaniem motywacji takiej decyzji;
- złożenia krótkiego życiorysu kandydatów;
- przedstawienia odpisu aktu urodzenia i aktu małżeństwa;
- przedstawienia zaświadczenia o niekaralności;
- zaświadczenia lekarskiego ze stwierdzeniem braku przeciwwskazań do opieki nad dzieckiem;
- zaświadczenia o wysokości dochodów.
Po złożeniu powyższych dokumentów następuje czas oczekiwania na zgodę biologicznych rodziców (oraz samego dziecka, jeżeli ukończyło 13 lat). Następnie odbywają się spotkania z psychologiem oraz przeprowadza się wywiad środowiskowy. Ośrodek wydaje zgodę, na podstawie której odbywa się rozprawa sądowa.
